Beskid Andrychowski

Pasma górskie

Beskid Andrychowski jest dozwolone podzielić na dwójka pasma:

  • niższe – rozpoczyna od Pańskiej Góry poprzez Wapienicę, Kobylą Głowę, Łysą Górę i Iłowiec. Biegnie z zachodu na wschód, równolegle do pasm Beskidów. Średnia wysokość tego pasma wynosi 600 m n.p.m.
  • wyższe – rozpoczyna się z zachodu od Bukowskiego Gronia i Żaru poprzez Potrójną, Łamaną Skałę, Leskowiec, Jaworzynę, kończące się na wschodzie Gancarzem. Średnia wysokość pasma wynosi 800 – 900 m n.p.m.

z lotu ptaka

Pochodzenie nazwy

  • Beskid Andrychowski – nazwa pochodząca od jednego z ważniejszych miast tego regio
  • Przez najstarszych bielszczan była używana nazwa Góry Zasolskie (dla nich rejon znajduje się za rzeką Sołą).

Schroniska

W Beskidzie Andrychowskim znajdują się trzy schroniska turystycz

Ważniejsze miejscowości Beskidu Andrychowskiego

  • Andrychów
  • Mucharz
  • Ślemień
  • Czaniec
  • Porąbka

Ciekawostki

Beskid Andrychowski miał swojego pustelnika zwanego Janem. Pustelnik, był przekonany, że wkrótce nastąpi kolejny potop – z tego powodu pustelnia przybrała kształt "łodzi" obitej blachą (pustelnia znajduje się na stokach Królewizny).

Cristovão Tezza

Jak debiutant człek wstąpił aż do marynarki, albowiem pragnął pójść w ślady Josepha Conrada, jaki napisał znaczną odsetek swojej twórczości podróżując statkiem po świecie. Acz po pewnym czasie Cristovão zrezygnował spośród tego przedsięwzięcia, włącznie się w ruch hippisowski. Chęć podróżowania nie minęła, dlatego spakował plecak i udał się na włóczęgę po krajach Europy, gdzie poszukiwał tematów, o których mógłby pisać. Tezza ma na swoim koncie również doświadczenia związane z teatrem, gdzie pracował jako aktor, scenarzysta oraz autor sztuk teatralnych. Już jako młody człowiek przejawiał talent pisarski oraz zamiłowanie do sztuk pięknych, a gdy udało mu się opublikować pierwszą książkę, natychmiast pojawiły się nowe propozycje współpracy.

Autor nie wyobraża sobie życia pozbawionego pisania – to dla niego rytuał, narzędzie obserwacji świata. Pisze po to, żeby dyskutować z życiem. Interesuje go człowiek w przełomowym momencie życia, często zastawiający pułapkę na samego siebie, odgrywający role w teatrze życia, który sam reżyseruje. Postaci zamieszkujące jego powieści są napiętnowane sztuką – znajdziemy wśród nich pisarza, aktorkę, malarza, poetę-samobójcę, historyka – dlatego obserwacja ich życia, działań i mechanizmów jest doskonałym pretekstem do rozprawy nad samą sztuką i procesem jej powstawania. Tezza pokazuje, że bodźce twórczego działania mogą być skrajnie róż

Do dziś Tezza wydał jedenaście powieści (niektóre wielokrotnie wznawiane), tomik poezji, artykuły krytycznoliterackie oraz publikacje popularnonaukowe. Niedawno ukazała się w druku również jego rozprawa doktorska, która przysporzyła mu jeszcze większego zainteresowania w środowisku akademickim oraz na rynku wydawniczym, a obecnie do druku przygotowywana jest kolejna, dwunasta powieść tego autora. Oprócz aktywności pisarskiej, pracuje na Uniwersytecie Parana w Kurytybie. Polskę odwiedził w 2001 roku. Jest żonaty i ma dwoje dzieci.


Adam de la Halle

Adam de la Halle, podobnie jak: Adam le Bossu (Adam Garbus), Adam d’Gobelin (ok. 1237 (1245?), Arras – ok. 1306, Neapol) – francuski poeta, kompozytor i truwer.

Studiował w klasztorze cystersów w Vaucelles (diecezja Cambrai). W latach 126062 przebywał w Douai. Po powrocie do Arras poślubił swą ukochaną Maroie. Parę lat później rozpoczął studia na uniwersytecie w Paryżu, gdzie uzyskał tytuł maîitre ès arts. Został członkiem Confrérie des jongluers (Bractwa żonglerów) w Arras, gdzie został wystawiony jego Jeu d’Adam ou de la Feuollée. W 1271 został minestrelem na dworze Roberta II hrabiego d’Artois. Podróżując z dworem zwiedził Egipt, Palestynę, Syrię i Włochy. Później w latach 128385 przebywał na dworze króla Sycylii Karola I d’Anjou.

Twórczość:

  • Utwory poetyckie w całości opracowane muzyczn
  • 36 chansons monodyczne,
  • 16 jeux partis,
  • 16 rondeaux 3-głosowych,
  • 7 motetów 3-głosowych,
  • Utwory poetyckie z refrenami muzyczny
    • śpiewogra (średniowieczny gatunek dramatyczny) ‘Le jeu de Robin et de Marion” (Gra o Robinie i Marynce)
    • poemat Le jeu du Pèlerin (autorstwo niepewne),
    • Utwory czysto poetyck
        Adam de la Halle
      • poemat Le Congé,
      • sztuka sceniczna Le jeu de la Feuillée (Gra o altance/o szaleństwie) wystawiona ok. 1262 w Arras,
      • chanson de geste Le Roi de Sicile.
      • Bibliografia

        • Oeuvres completes du trouvere Adam de la Halle, wyd. E. de Coussemaker, Paryż 1872, przedr. Londyn 1965.
        • The Lyric Works of Adam de la Halle (Chansons, Jeux-partis, Rondeaux, Motets), wyd. N. Wilkins, CMM XLIV, Dallas 1967.
        • Anna Drzewicka, Skupienie i zabawa. Twórczość dramatyczna w średniowiecznej Francji do końca XIII wieku, Wyd. Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 1998, rozdz. "Śmiech w mieście Arras. Teatr komiczny. Adam de la Hal

        Jan Ostoja Matłachowski

        Biografia

        Spośród ruchem narodowym związał się w szkole średniej, i następny studiując dewiza dodatkowo historię na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie dodatkowo na Uniwersytecie Warszawskim. Jako wyróżniający się swoją aktywnością zajmował czołowe miejsce pośród działaczy Stronnictwa Narodowego, Młodzieży Wszechpolskiej, a także jako organizator robotniczych Związków Zawodowych „Praca Polska” w borysławskim Zagłębiu Naftowym.

        Po rozłamie w ruchu endeckim w 1934 został mianowany przez Romana Dmowskiego prezesem organizacji młodzieżowych związanych ze Stronnictwem Narodowym, w tym Młodzieży Wszechpolskiej.

        Wkrótce w 1935 przeniósł się do Warszawy, gdzie został powołany przez Romana Dmowskiego do władz naczelnych Stronnictwa Narodowego. W latach 1937–1939 współpracował z Romanem Dmowskim, Jędrzejem Giertychem, Kazimierzem Kowalskim i profesorem Karolem Stojanowskim.

        Brał udział w przygotowywanym w latach 1937–1938 zamachu stanu przeciw władzom sanacyjnym. Zamach ten został odwołany przez spiskowców wobec przygotowywanej przez Hitlera inwazji na Polskę. W okresie wojny i okupacji Matłachowski wraz z innymi przeszedł do pracy w podziemnych strukturach cywilnych i wojskowych. W 1942 wraz z prof. K. Stojanowskim wszedł w skład Wojennego Zarządu Głównego Stronnictwa Narodowego i Tymczasowej Narodowej Rady Politycznej, która była politycznym organem zwierzchnim Narodowych Sił Zbrojnych.

        Zbliżał się koniec wojny i niemieckiej okupacji. W 1944 Wielka Koalicja cofnęła swoje dotychczasowe uznanie dla Rząd RP na uchodźstwie. Matłachowski przebywając w Polsce kontynuował swoją pracę w strukturach naczelnych Stronnictwa Narodowego i Radzie Jedności Narodowej. Część działaczy Stronnictwa Narodowego, po zajęciu Polski przez wojska radzieckie, ujawniła się; nastąpiły aresztowania. Matłachowski opuścił Polskę i dotarł w listopadzie 1945 do Londynu. Na uchodźstwie kontynuował początkowo swoją działalność jako członek emigracyjnego Stronnictwa Narodowego i kombatanckich organizacji AK. W 1951 Matłachowski wycofał się jednak z czynnej działalności w emigracyjnych strukturach Stronnictwa Narodowego wobec kontrowersyjnej tzw. "sprawy Bergu".

        Wobec zaistnienia w Polsce warunków umożliwiających repatriację, w 1961 powrócił wraz z innymi do kraju. Matłachowski po przybyciu do Polski znalazł i tu pewne możliwości szerzenia i głoszenia poglądów narodowych skupiając w swoim mieszkaniu odwiedzającą go młodzież. W czerwcu 1989 grupa sygnatariuszy tzw. "Memoriału" z 28 stycznia 1989 wraz z uczestnikami Rady Środowisk Narodowych zaproponowała Matłachowskiemu objęcie prezesury Konwentu Seniorów Stronnictwa Narodowego. Pomimo sędziwego wieku (miał wówczas 83 lata), Matłachowski podjął znów aktywną działalność – zostając prezesem Konwentu Seniorów, którą to funkcję sprawował aż do śmierci. Zmarł 6 listopada 1989 po doprowadzeniu do reaktywowania Stronnictwa Narodowego, dwanaście dni przed I Zjazdem Delegatów Stronnictwa Narodowego.

        Jan Karski w programie "Notacje historyczne" opisuje Matłachowskiego w czasach studiów we Lwowie jako aktywnego antysemitę dopuszczającego się przemocy fizycznej wobec żydowskich studentów.

        Andrzej Drzewiński

        Andrzej Drzewiński (ur. 16 października 1959 we Wrocławiu) to polski fizyk i pisarz science fiction.

        Studiował na Wydziale Matematyczno-Fizycznym Uniwersytetu Wrocławskiego, potem słuchacz Studium Doktoranckiego Instytutu Niskich Temperatur i Badań Strukturalnych PAN. 25 stycznia 2011 roku odebrał nominację na profesora zwyczajnego.

        Debiutował w 1978 opowiadaniami prezentowanymi na łamach Akademickiego Radia Politechniki Wrocławskiej. Jego pierwszą książką był zbiór opowiadań Zabawa w strzelanego. Później autor dwóch powieści napisanych wspólnie z Andrzejem Ziemiańskim (Zabójcy szatana oraz Nostalgia za Sluag Side) i dwóch zbiorów opowiadań Posłaniec (wspólnie z Mirosławem Jabłońskim) oraz Bohaterowie do wynajęcia (wspólnie z Jackiem Inglotem).

        Wraz z Adamem Cebulą, Eugeniuszem Dębskim i Piotrem Surmiakiem członek grupy autorskiej Kareta Wrocławski.

        Wspólnie z Jackiem Wojtkiewiczem jest autorem popularnonaukowej książki Opowieści z historii fizyki.

        Ma żonę Ewę i trzech synów: Piotra, Grzegorza i Macieja.

        Bibliografia

        Powieści

        • Zabójcy szatana (KAW 1989), wspólnie z Andrzejem Ziemiańskim
        • Nostalgia za Sluag Side (KAW 1990), wspólnie z Andrzejem Ziemiańskim

        Zbiory opowiadań

        • Zabawa w strzelanego (KAW, Rzeszów 1983), opowiadan
        • Człowiekiem jestem
        • Ocalenie
        • Zapomniany przez ludzi
        • Zabawa w strzelanego
        • Samodzielna decyzja
        • Epidemia
        • Ich dwudziestu
        • W próżni nie słychać twojego krzyku
        • Nieśmiertelny
      • Posłaniec (Nasza Księgarnia 1986), zawiera również 2 opowiadania Mirosława P. Jabłońskiego Wyprawa i Rybak
        • Do jednorazowego użycia
        • Głupi ma zawsze szczęście
        • Jaskinia
        • Ku północy
        • Posłaniec
        • Prawda o przyjacielu
        • Siła przyzwyczajenia
        • Słoneczniki
        • Bohaterowie do wynajęcia (Fabryka Słów, Lublin 2004), wspólnie z Jackiem Inglotem
          • Diament Lady Willett
          • Kandydat do Unii
          • Czarodziej z Manhattanu
          • Feretron
          • Czas prezydenta
          • Rozdwojenie Finnegana
          • Vox populi
          • Zmartwychwstanie na Wall Street
          • Tanatos XIV
          • Bohaterowie do wynajęcia
          • Kocham swoją Celię
          • Niebiański MacDonald’s
          • Opowiadania wydane w antologiach

            • Ku północy (1985) – po raz pierwszy wydane w "Fantastyce" (styczeń 1985) oraz w antologii Przepowiednia, t. 6 Polskiej noweli fantastycznej.

            Footbag

            Footbag

            Dyscypliny

            W Footbagu wyróżnia się nieco dyscyplin. W każdej spośród nich podstawowym elementem jest etykietowanie małej piłeczki nogami, aliści na różne sposoby.

            Freestyle

            Polega na wykonywaniu trików footbagiem. Piłeczkę jest dozwolone dłubać a chwytać wszystkimi częściami ciała abstrahując od rąk. Co więcej jest dozwolone pełnić różnorodne inne elementy, takie j

            Net

            Forma "siatkonogi", rozrywka się na boisku o wymiarach 1340 cm x 610 cm na krzyż siatkę na wysokości 152,5 cm twardą piłeczką o średnicy od chwili 5 aż do 6 cm. Istnieją dubel odmiany gry – single, czy starcie dwóch graczy, dodatkowo double Internet, dokąd mierzą się ze sobą drużyny złożone spośród dwóch zawodników. Jest dozwolone odpierać footbag ale wręcz stopami, zasady punktowania podobne jakim sposobem w siatkówce. Efektowne są bloki dodatkowo ścięcia nogami w wyskoku.

            Inne

            Abstrahując od dwóch wyżej wymienionych dyscyplin istnieją dodatkowo inne, w wyższym stopniu rekreacyjne, takie jakim sposobem Golf, 4 Squares (4 kwadraty), czyli 2 Squares (2 kwadraty).

            Sprzęt

            Każda karność Footbagu ma osobisty krajowy narzędzia.

            Freestyle

            We Freestyle’u używa się małych piłeczek – woreczków (4cm-5cm gwoli zaawansowanych dodatkowo 5cm-6cm na rzecz początkujących), uszytych na ogół spośród cienkiego syntetycznego zamszu zwanego facilem, wypełnionych mniej aniżeli aż do połowy objętości piaskiem, żwirkiem, plastikowym granulatem, metalowym śrutem czy mieszaniną tych materiałów. Jakikolwiek footbag składa się spośród pewnej ilości łatek. Te spośród małą ilością paneli (2, 4, 6, 8, 12) stosowane są na ogół na krzyż początkujących graczy, albowiem są względnie tanie (10-20 zł) a bez trudności jest dozwolone capnąć je na obuwie. Profesjonaliści używają na ogół woreczków 32-panelowych, albowiem zachowują one w powietrzu konfiguracja kuli, co pomaga pod trudniejszych ewolucjach. Istnieją dodatkowo zośki o większej ilości łatek (42, 64, i nawet 256!), aliści spośród uwagi na dużą dawka szwów rozrywka się nimi nieco z trudem dodatkowo służą przede wszystkim aż do zwykłej gry w zośkę.

            Ważnym elementem we Freestyle’u jest również odpowiednie obuwie. Początkujący gracze zadowolą się zwykłymi trampkami. Profesjonaliści używają zazwyczaj tenisowego obuwia Adidas Rod Laver, Adidas Nastase, czy Reebok G-Unit G-6, ale również buty o nazwie Quantum firmy Planet Footbag, pierwsze oficjalne buty do Footbag Freestyle’u, które światło dzienne ujrzały zaledwie przed paroma laty i wciąż są udoskonalane.

            Net

            W dyscyplinie Net używa się twardych, ciężkich footbagów, wykonanych ze skóry i mocno wypełnionych, które wyglądem przypominają małą piłkę.

            Zawody

            W Footbagu, podobnie jak w innych dyscyplinach sportu, odbywają się zawody. W 2009 r. miały miejsce 30. coroczne Mistrzostwa Świata w Footbag, a pierwsze Mistrzostwa Polski w Footbag odbyły się w roku 2001.

            Aktualni Mistrzowie Świata w Footbag

            Freestyle

            Footbag
            • Open Singles Routines – Vaclav Klouda (Czechy)
            • Women Singles Routines – Tina Aeberli (Szwajcaria)
            • Open Doubles Routines – Michał Ostrowski i Tomasz Ostrowski (Czechy)
            • Mixed Doubles Routines – Małgorzata Olędzka i Tomasz Ostrowski (Polska)
            • Open Circle Contest – Vaclav Klouda (Czechy)
            • Open Shred 30 – Milan Benda (Czechy)
            • Women Shred 30 – Tina Aeberli (Szwajcaria)
            • Open Sick 3 – Arkadiusz Dudziński (Polska)
            • Open Request Contest – Milan Benda (Czechy)

            Aktualni Mistrzowie Polski w Footbag

            Freestyle

            • Open Singles Routines – Damian Gielnicki
            • Women Singles Routines – Hanna Zagłoba
            • Intermediate Singles Routines – Dawid Michałowicz
            • Open Sick 3 – Arkadiusz Dudziński
            • Open Circle Contest – Damian Gielnicki
            • Open Doubles Freestyle – Małgorzata Olędzka i Tomasz Ostrowski
            • 2 Squares – Szymon Kałwak

            Aktualni Mistrzowie Świata w Footbag

            Net

            • Open Singles Net – Emmanuel Bouchard (Kanada)
            • Open Doubles Net – Patrick Schrickel i Florian Goetze (Niemcy)
            • Women Singles Net – Maude Landreville (Kanada)
            • Women Doubles Net – Maude Landreville i Genevicve Bousquet (Kanada)
            • Mixed Doubles Net – Maude Landreville i J-F Lemieux (Kanada)

            Inne

            • Open 2 Square – Wiktor Dębski (Polska)
            • Open Golf – Stephan Rautenberg (Niemcy)

            Bromölla

            Położona ponad jeziorem Ivösjön Bromölla rozwinęła się jak osada rolnicza przemysłowa pod spodem basta XIX w., gdy na położonej na środku jeziora wyspie Ivön zaczęto wypracować wapień dodatkowo kaolin. W 1887 w pobliżu stacji Bromölla przy linii kolejowej Sölvesborg – Kristianstad (otwarta w 1874; obecnie część Blekinge kustbana) zbudowano piec wapienny. Był to początek zakładów Iföverken, znanych obecnie przede wszystkim z produkcji ceramiki sanitarnej (Ifö Sanitar AB). Od 1996 w jednym z pomieszczeń na terenie fabryki znajduje się muzeum.

            W l. 1903-1918 zakłady Iföverken w Bromölla zatrudniały przy wydobyciu kaolinu polskich pracowników sezonowych pochodzących głównie z Galicji. Część z nich osiedliła się tam na stałe. W 1933 w Bromölla zbudowano kościół katolicki pod wezwaniem św. Piotra (S:t Petri katolska kyrkan).

            Nazwa miejscowości pochodzi od nie istniejącego już młyna wodnego na rzece Skrabeån. Bromölla oznacza młyn przy moście. Kamienny most zachował się do dziś.

            W tamtejszym klubie piłkarskim Ifö Bromölla IF karierę rozpoczynali w latach sześdziesiątych XX w. Inge Danielsson (m.in. Helsingborgs IF i Ajax Amsterdam) oraz Dag Szepanski, król strzelców Allsvenskan w 1967 (Malmö FF).

            W 2010 Bromölla liczyła 7595 mieszkańców.

            Holt

          • Holt – wspólnota w kraju związkowym Szlezwik-Holsztyn, w powiecie Schleswig-Flensburg
          • Dystrykt mias

            • Holt – obręb Bad Bentheim

            Miejscowości w USA:

            • Holt – jednostka osadnicza w stanie Alabama, w hrabstwie Tuscaloosa
            • Holt – jednostka osadnicza w stanie Michigan, w hrabstwie Ingham
            • Holt – miasto w stanie Minnesota, w hrabstwie Marshall
            • Holt – miasto w stanie Missouri, w hrabstwie Clay
            • Holt

            Gminy w USA:

            • Holt (ang. Holt Township) – gmina w stanie Iowa, w hrabstwie Taylor
            • Holt (ang. Holt Township) – gmina w stanie Minnesota, w hrabstwie Fillmore
            • Holt (ang. Holt Township) – gmina w stanie Minnesota, w hrabstwie Marshall
            • Holt (ang. Holt Township) – gmina w stanie Nebraska, w hrabstwie Gage

            Hrabstwa w USA:

            • hrabstwo Holt (ang. Holt County) – w stanie Missouri
            • hrabstwo Holt (ang. Holt County) – w stanie Nebraska

            W Wielkiej Brytan

            • Holt – miejscowość w hrabstwie Dorset (Anglia)
            • Holt – miasto w hrabstwie Norfolk (Anglia)
            • Holt – miejscowość w hrabstwie Wiltshire (Anglia)

            In

            • (4435) Holt – planetoida
            • 128P/Shoemaker-Holt – kometa
            • Holt Manufacturing Company – amerykańska firma produkująca traktory

            Osoby o tym nazwis

            • Michael Holt (ur. 1978) – snookerzysta angielski
            • Henry Holt – amerykański astronom
            • Ernest William Lyons Holt (1864-1922) – angielski naturalista i biolog morski
            • Harold Holt (1908-1967) – australijski polityk
            • Tom Holt (ur. 1961) – brytyjski powieściopisarz
            • Tim Holt (1918-1973) – amerykański aktor filmowy
            • Kendall Holt (ur. 1981) – amerykański bokser
            • Claire Holt (ur. 1988) – australijska aktorka
            • Maxwell Holt (ur. 1987) – amerykański siatkarz
            • John Holt (ur. 1947) – jamajski wokalista reggae
            • Peter M. Holt (1918-2006) – brytyjski historyk, orientalista
            • Gary Holt (ur. 1964) – amerykański muzyk , kompozytor i gitarzysta
            • Harry Holt (1911-2004) – amerykański twórca filmów animowanych
            • Marjorie Holt (ur. 1920) – prawniczka i polityk amerykańska
            • Brian Van Holt (ur. 1969) – amerykański aktor filmowy i telewizyjny
            • Neville Holt (1913-2008) – australijski strzelec
            • Luther Emmett Holt (1855-1924) – amerykański lekarz pediatra
            • Anna Semkowicz-Holt (1947-2010) – polska dziennikarka radiowa i telewizyjna

            Griffin

          • Griffin – gród w stanie Georgia, w hrabstwie Spalding,
          • Griffin – teren zabudowany w stanie Indiana, w hrabstwie Posey.
          • Gminy w USA:

            • Griffin (ang. Griffin Township) – gmina w stanie Arkansas, w hrabstwie Conway,
            • Griffin (ang. Griffin Township) – gmina w stanie Arkansas, w hrabstwie Pope,
            • Griffin (ang. Griffin Township) – gmina w stanie Dakota Północna, w hrabstwie Stutsman.

            Osoby o nazwisku Griffin:

            • Clarence Griffin – tenisista amerykański,
            • Eddie Griffin – amerykański filmowiec,
            • Eric Griffin – amerykański muzyk,
            • Michael D. Griffin – administrator NASA,
            • Montell Griffin – amerykański bokser,
            • W.E.B. Griffin – amerykański pisarz,
            • Frank Griffin – angielski piłkarz,
            • Blake Griffin – amerykański koszykarz.

            System kodowania sygnału telewizyjne

            • Griffinsystem dostępu warunkowego dla telewizji cyfrowej.

            Lokomotywa elektrycz

            • Newag Griffin

            W informaty

            • Griffin — procesor marki AMD.

            Dzielnica XVI Bieńczyce

            Dzielnica XVI Bieńczycedzielnica, oddział pomocnicza gminy miejskiej Kraków. Do 1990 r. wchodziła w skład dzielnicy Nowa Huta.

            Zarząd dzielnicy

            • Przewodniczący Zarządu – Sławomir Góra
            • Z-Ca Przewodniczącego Zarządu – Stanisław Malara
            • Członek Zarządu – Stanisław Bury
            • Członek Zarządu – Bożena Grzegorzek
            • Członek Zarządu – Tomasz Grzyb

            Radni dzielnicy

            • Robert Adamek
            • Urszula Aksamit
            • Kamil Bartosik
            • Marek Bartoszek
            • Zygmunt Bińczycki
            • Andrzej Buczkowski
            • Stanisław Bury
            • Sławomir Góra
            • Bożena Grzegorzek
            • Tomasz Grzyb
            • Halina Hałacińska
            • Jan Jarosz
            • Elżbieta Liro
            • Agnieszka Łoś
            • Stanisław Malara
            • Jerzy Milewski
            • Grażyna Nadruska
            • Zdzisław Pawiński
            • Wiesław Szczurek
            • Tomasz Szewczyk
            • Maria Zaremba-Piwowarska

            Siedziba zarządu

            Osiedle Kalinowe 4, 31-812 Kraków

            Telef

            Fa

            E-ma

            Osiedla i zwyczajowe jednostki urbanistyczne

            • Bieńczyce
            • Osiedle Albertyńskie
            • Osiedle Jagiellońskie
            • Osiedle Kalinowe
            • Osiedle Kazimierzowskie
            • Osiedle Kościuszkowskie
            • Osiedle Na Lotnisku
            • Osiedle Niepodległości
            • Osiedle Przy Arce
            • Osiedle Strusia
            • Osiedle Wysokie
            • Osiedle Złotej Jesieni

            Granice dzielnicy

            • z Dzielnicą XV graniczy na odcinku – od skrzyżowania ul. gen. Okulickiego z al. gen. Andersa w kierunku południowo-wschodnim zachodnią stroną ul. gen. Okulickiego do skrzyżowania z rzeką Dłubnią,
            • z Dzielnicą XVII graniczy na odcinku – od skrzyżowania rzeki Dłubni z ul. gen. Okulickiego w kierunku wschodnim północną stroną ul. gen. Okulickiego do skrzyżowania z ul. Nowolipki, dalej wschodnią stroną ul. Nowolipki do ul. Makuszyńskiego, dalej w kierunku wschodnim północną stroną ul. Makuszyńskiego i ul. Wańkowicza, dalej na południe zachodnią stroną ul. Wańkowicza do ul. Kocmyrzowskiej, dalej na południe wschodnią stroną rzeki Dłubni do skrzyżowania z al. Solidarności,
            • z Dzielnicą XVIII graniczy na odcinku – od skrzyżowania al. Solidarności z rzeką Dłubnią w kierunku południowo-zachodnim północną stroną Al. Solidarności do skrzyżowania z ul. Bulwarową, dalej północną stroną ul. Bulwarowej do skrzyżowania z ul. Kocmyrzowską, dalej w kierunku południowo-zachodnim południową stroną ul. Kocmyrzowskiej do skrzyżowania z al. gen. Andersa, dalej otacza Rondo od strony północnej i biegnie w kierunku południowo-zachodnim północną stroną ul. Bieńczyckiej do skrzyżowania z granicą pomiędzy działkami
            • z Dzielnicą XIV graniczy na odcinku – od skrzyżowania ul. Bieńczyckiej z granicami działek